TANBUN – PAUL MERCKEN AANMOEDIGINGSPRIJS 2022
Ex aequo nummer 3 – Stukken huid – Willy Callens
Mijn vroegste herinnering. Ik was twee of drie jaar oud. Buiten stond een soort teil waarin mijn moeder de was deed. Het deksel lag er niet volledig op. Ik ging er even op zitten, mij er niet van bewust dat daar kokendheet water in stond, en ik viel erin. Ik zie mijzelf nog huilend staan in mijn blootje op de tafel in huis terwijl de dokter mij onderzocht. Ik herinner mij ook nog flarden uit mijn verblijf in het ziekenhuis: de monumentale trappen, een tante die daar toen als verpleegster werkte, de pijn bij het verschonen van het verband en dat ik op de kamer eens frietjes at samen met mijn vader.
stukken huid van hem
voor mijn benen als kleuter
draag ik nog altijd –
mijn vader reeds jaren dood
draagt mij nog iedere dag
De Fluweelboom 
Prachtig Willy …!